32 Jaar geleden maakte ik kennis met “oma en
opa kroepoek”. Ik wist niet wat ik
meemaakte. Ik als oer-limburgs meisje maakte kennis met een totaal andere
cultuur. Ik was niet gewend om via “makan” te communiceren, nou geloof me dat
was bij oma en opa kroepoek wel het geval. Alles draaide om eten.
Meteen bij mijn eerste kennismaking heb ik hun
al beledigd, door niets te eten. De hele salontafel stond vol met lekkere
hapjes, snoep en koekjes. Ik wist gewoon niet waar ik moest beginnen, en
verlegen als ik was dacht ik, dan maar niets.
Verder was het huis bij oma en opa kroepoek
altijd vol, het was er altijd zo gezellig en lekker warm. Zo warm dat opa altijd in zijn korte broek
voor de kachel zat.
Mij verbaasde het altijd hoe gastvrij ze
waren, al was het hun laatste brood, als er een gast kwam werd dat gedeeld. Dit
is toch wel een enorm verschil met de Nederlandse cultuur. Dit ben ik in de
loop van de jaren steeds meer gaan ervaren en waarderen.
Je gaat
bepaalde gewoontes overnemen. Een verjaardag zonder eten, nee dat kan echt niet!!
Nu opa kroepoek er niet meer is, en alle
kinderen de deur uit zijn, is het een stuk rustiger geworden bij oma. Maar als
je binnenkomt staat nog steeds de TV aan, klinkt er muziek uit de radio en
vraagt oma, wil je wat eten?
Mama van nona Bo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten