Nederlandse gerechten hebben vaak ook niet zo'n lekkere en uitnodigende geur. Want waar ruiken aardappelen nou eigenlijk naar? In mijn ogen hebben ze niet echt een geur en spruiten stinken. Bah! Nasty! Een bord met aardappelen communiceert dus eerder: laat mij liggen, maar ook vaak je moet honger leiden. Want de Nederlandse porties zijn ook niet altijd normaal. Daar krijg ik soms alleen nog maar meer honger van. Die Nederlanders toch met hun porties.
Wat communiceert een bord eten nu eigenlijk?
De geur, de kleuren en hoe het eten is opgediend vind ik persoonlijk erg belangrijk. Voor mij geven deze factoren de doorslag of ik een gerecht wel of niet eet. Zo vind ik een bord aardappelen met groenten en vlees totaal niet uitnodigend om te eten. Het ziet er zo niet lekker en doods uit. Ik word er een beetje depressief van als ik daar elke dag tegen aan zou moeten kijken. Als ik daarentegen een bord nasi goreng zie, weet ik niet hoe snel ik moet beginnen met eten. Meestal schep ik dan ook nog wel een tweede keer op, want ja ik hou van eten zoals je waarschijnlijk al eerder gelezen hebt.
Nederlandse gerechten hebben vaak ook niet zo'n lekkere en uitnodigende geur. Want waar ruiken aardappelen nou eigenlijk naar? In mijn ogen hebben ze niet echt een geur en spruiten stinken. Bah! Nasty! Een bord met aardappelen communiceert dus eerder: laat mij liggen, maar ook vaak je moet honger leiden. Want de Nederlandse porties zijn ook niet altijd normaal. Daar krijg ik soms alleen nog maar meer honger van. Die Nederlanders toch met hun porties.
Nederlandse gerechten hebben vaak ook niet zo'n lekkere en uitnodigende geur. Want waar ruiken aardappelen nou eigenlijk naar? In mijn ogen hebben ze niet echt een geur en spruiten stinken. Bah! Nasty! Een bord met aardappelen communiceert dus eerder: laat mij liggen, maar ook vaak je moet honger leiden. Want de Nederlandse porties zijn ook niet altijd normaal. Daar krijg ik soms alleen nog maar meer honger van. Die Nederlanders toch met hun porties.
Indisch eten daarentegen ruikt heerlijk. De geur van Indisch eten activeert een stofje in mijn lichaam, dat aangeeft: eten nu! Daarnaast geeft het een bepaalde gezellige sfeer. Een bord met Indisch eten ziet er ook feestelijk uit en je krijgt altijd genoeg eten. Ben dus maar niet bang dat je honger leidt bij oma Kroepoek.
Wat denk jij? Kunnen de Nederlanders nog wat leren van de Indonesische keuken?
Let me know!
- Nona Bo
Labels:
communicatie,
eten,
indonesië,
makan
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten